Vasamuseet
20 mei 2015
🇸🇪
vanuit Zweden
Hej nieuwsgierigekids van BS Cortemich,
Ook vandaag hebben we weer veel ervaringen opgedaan in het inmiddels zonnige (woehoee) Zweden!De dag begon vanmorgen al goed, omdat de zon naar binnen scheen, heerlijk! Hier schijnt de zon al heel vroeg de kamer naar binnen, omdat deze in Zweden al om 04:00 uur ('s nachts) opkomt. Vreemd hé?! Hebben jullie enig idee hoe laat de zon in Nederland opkomt?
Genoeg over de zon, meester Jean-Paul en juffrouw Shannon zijn de dag vrolijk gestart met het mooie weer en zijn samen met de andere meesters en juffen op weg gegaan naar de laatste basisschool die wij deze week zullen bezoeken. Zoals elke dag maken we gebruik van de metro, wat inhoudt dat we enige tijd onderweg zijn.
Helaas verliep deze reis niet zoals gepland. We moesten namelijk uitstappen bij de wijk Vällingby en na een tijd zouden we aankomen bij de school. Onderweg hebben we verschillende mensen gevraagd om ons de weg te wijzen. Na zeker 15 minuten lopen, was het dan zover; meester Jean-Paul en juffrouw Shannon kwamen samen met de andere meesters en juffen aan bij de school. Door het zoeken waren we op zijn minst een kwartier te laat, maar dit mocht de pret niet drukken. We waren al lang blij dat we goed en wel waren aangekomen. Helaas maakte onze uitbundige stemming al heel snel plaats voor teleurstelling. Wat bleek namelijk? Dit was helemaal niet de goede school! Niet zo handig hè! Uiteindelijk zijn we samen terug naar het metrostation gewandeld en hebben we daar de weg gezocht naar de juiste school.Ruim een uur te laat kwamen we toch met veel enthousiasme aan bij de school waar we verwacht werdenWe werden vriendelijk ontvangen, mochten vragen stellen en kregen een rondleiding. Doordat we te laat waren, hebben we helaas niet meer met de leerlingen kunnen spreken.
Ook op deze school lopen alle leerlingen op hun sokken zodra ze in de klas zijn. In onze blog gisteren hebben we uitgelegd dat dit te maken heeft met het imago van de leerlingen. Vandaag zijn we te weten gekomen dat dit ook wordt gedaan om de leerlingen meer het 'thuisgevoel' te geven. Alle schoenen zijn te vinden in de rekjes op de gang, zie hiervoor de foto's.De school die we vandaag hebben bezocht, bestaat uit 800 leerlingenvan 6 t/m 16jaar. Ze mogen gebruik maken van het hele gebouw en deze leerlingen eten ook warm op school tussen de middag.Het programma was van korte duur en daarom zijn we na vertrek even gaan lunchen bij de Subway, ja hoor ook hier hebben ze een Subway! En lekker dat het was, mmmmm!
Nadat we even een kort rustmomentje hebben gehad na de lunch, werd er besloten om naar het Vasa museum te gaan.Dit museum is rondom het Vasaschip gebouwd, wat in 1628 is gezonken. De Zweden hebben dit schip 333 jaar later heel voorzichtig uit het water getild en aan wal gesleept. Nadat ze het schip hadden gerestaureerd, zijn ze begonnen met het bouwen van de museummuren. Nu staat er een prachtig gebouw, met in het midden het Vasa schip en op verschillende etages zijn allerlei kledingstukken, potten, pannen, bakjes, wapens en zelfs skeletten van mensen in vitrines te bezichtigen.
Om dit gezellige uitje met alle meesters en juffen af te sluiten, hebben we heerlijk op het terras gezeten aan de latte! Om het hele verhaal compleet te maken, zijn we opnieuw gaan eten bij de Italiaan waar we maandag ook hebben gegeten. Het heeft meester Jean-Paul en juffrouw Shannon zeer goed gesmaakt (we willen jullie niet jaloers maken hoor, maar bekijk de foto's maar even).Nu liggen meester Jean-Paul en juffrouw Shannon doodmoe op bed, maar we moesten natuurlijk nog even een blog met onze ervaringen typen voor onze kids van groep 6 en 7!
Hopelijk wordt het bij jullie nu ook een stuk zonniger! Wij genieten in ieder geval van het zonnetje in Zweden!
Liefs uit Stockholm!
P.S. Die Zweedse woorden volgen nog, deze leren we graag met jullie samen!
Het kinderdagverblijf
19 mei 2015
🇸🇪
vanuit Zweden
Hallo hardwerkende kids van groep 6A en 7C,
Tot nu toe gaat alles prima, het weer zit alleen echt niet mee. Alleen maar regen, regen, regen. Hopelijk is het bij jullie beter weer! Vandaag zijn we naar de tweede school gegaan, maar dit was niet echt een basisschool. Het was eerder een soort kinderdagverblijf, dat de kinderen wel met behulp van het geven van onderwijs klaar maakt voor de basisschool. Het was niet gemakkelijk te vinden en we zouden compleet verdwaald zijn als we geen aardige oude vrouw waren tegengekomen, die ons de weg wees. Wat bleek nou? Deze mevrouw had een Nederlandse man, dus ze kon ons niet alleen verstaan, maar ook een beetje in het Nederlands met ons praten.
We werden verdeeld in vijf groepen en ieder van ons ging met een groepje kinderen aan de slag, al naar gelang de leeftijd. Voordat we aan de slag mochten gaan met de tweejarige kinderen moesten
we ook hier onze schoenen uitdoen. Dit zijn we in ons vorige reisverslag vergeten te vermelden, maar het is hier heel normaal dat de kinderen de hele dag op hun sokken door het lokaal lopen. Dit
doen ze om onderlinge ruzie te voorkomen over wie coole schoenen heeft en wie niet. We hebben een beetje met de kinderen gespeeld en daarna lekker met ze geluncht. De begeleiders hadden
tomatensoep met gehaktballen en stokbrood, belegd met kaas, komkommer en tomaat, voor iedereen klaargemaakt. Helaas waren de stoeltjes aan de kleine kant, waardoor meester Jean-Paul zijn benen
ongeveer in de nek moest leggen om fatsoenlijk te kunnen zitten. Juffrouw Shannon had meteen 'sjans' met een jongetje tijdens het eten. Deze wilde namelijk héél graag het stuk brood van haar
afpakken om de boter ervan af te likken. Lekker hè?
Na het eten hebben we geholpen met de kinderen in bed leggen. Op dit kinderdagverblijf is het gebruikelijk dat de kinderen in slaap worden 'gewreven'. Zo gezegd, zo gedaan; juffrouw Shannon en
meester Jean-Paul zijn naast de kinderen op hun matras gaan zitten en hebben ze over hun rug gewreven tot ze in slaap vielen. Helaas hadden we ietwat actieve kinderen, die op elk geluid
reageerden. Met als gevolg dat we na tien minuten wrijven nog steeds geen slapend kind hadden. Nog voordat we kans hadden om 'onze kinderen' opnieuw in slaap te wrijven, werden we gehaald voor
een korte bespreking over het kinderdagverblijf zelf. We hebben bijvoorbeeld te horen gekregen wat voor soort kinderen er op deze school verblijven, hoe de lessen eruit zien, hoe de ouders de
school helpen en wat de regering wel en niet doet om de school te helpen.
De kinderen hier zijn hartstikke aardig, want halverwegede bijeenkomst kregen we door de vijfjarige kinderen een kop koffie of thee met een koekje naar keuze aangeboden. Geheel met karretje,
koksmuts, gereserveerde kopjes en al kwamen de kinderen met hun begeleidster binnen. Om het plaatje compleet te maken, waren er twee optredens verzorgd. De meisjes voerden een zelfbedachte dans
uit op het liedje 'Let it go' van de film Frozen en de jongens hebben een zelfgemaakte dans op coole hiphop-muziek aan ons voorgedragen. Echt iets om met plezier naar te kijken!
Na de bijeenkomst hebben we even tijd kunnen doorbrengen met de vijfjarige kinderen, die maar wat graag spelletjes en acrobatische toestanden wilden uitvoeren. Uiteindelijk hebben we afscheid
moeten nemen en na veel zwaaien, zijn we richting het centraal station gelopen. Aangekomen in het centrum van Stockholm kregen we ongeveer 2 uur om vrij te besteden. Aangezien het nog steeds
regende, zijn we een groot warenhuis in gegaan, waar we onze 2 uur hebben besteed aan het rondlopen en -neuzen door verschillende winkels. De dag hebben we afgesloten met een (eet)bezoek aan de
Mexicaan!
We hopen dat de leerlingen van groep 7C hun verkeersexamen allemaal gehaald hebben en we wachten vol spanning af op hun berichtje!
Een actieve dag in Zweden
18 mei 2015
🇸🇪
vanuit Zweden
Hallo voetbalkampioenen en rekenwonders,
Allereerst een compliment voor de leerlingen van groep 6A en juffrouw Ellen voor het oplossen van de geldsom. Hartstikke knap hoor! Daarnaast een dikke pluim voor de voetbalkampioenen van groep 7C
en veel beterschap voor Alain!
Vandaag zijn we op bezoek geweest bij de eerste basisschool in de wijk Hökarängen. Als je al moeite had met dit woord te lezen, probeer dan maar eens het volgende woord, namelijk Hökarärngsskolan.
Dit is de naam van de basisschool waar we de hele dag zijn geweest. Bij aankomst wisten we niet precies waar we verwacht werden, met als gevolg dat onze begeleiders ons zowaar de verkeerde kant
opleidden. Het resultaat? Een verdwaalde groep juffen en meesters in een vreemde school. Gelukkig was een meester zo aardig om ons de weg te wijzen en weer terug waar we begonnen waren, werden we
ontvangen door twee directeuren. Ja, jullie lezen het goed. Deze basisschool heeft niet een, eigenlijk ook niet twee, maar vijf directeuren om precies te zijn! Ieder met zijn eigen taak en
verplichtingen.
We trokken natuurlijk veel bekijks, want er komen niet elke dag 'vreemde' mensen helemaal vanuit Nederland om de school en hun leerlingen te bezoeken. Tijdens de rondleiding door de school
vertelden de directeuren dat de leerlingen ('pupils', zoals ze in het Engels heten) hier pas naar school komen wanneer ze zes jaar oud zijn. Vervolgens blijven de kinderen tot hun vijftiende daar
om verder te leren. Gek hè, dat dit anders is in Nederland? Hoe zit dat bij ons in Nederland eigenlijk? Kunnen wij ook tot we vijftien jaar zijn op de basisschool zitten?
Na de rondleiding door de gigantische basisschool, deze is zelfs nog groter dan Cortemich, kregen we een stuk fruit om te eten en konden we even pauzeren. Vervolgens werden we verdeeld over
verschillende groepen en geloof ons, dit was een beetje vreemd. We gingen naar groep 2A en 5B en nu zouden jullie denken dat dit kinderen van 5 en 8 jaar zijn, maar dat is helemaal niet zo hier op
deze school! Hier is alles een beetje anders, wat betekent dat de leerlingen in groep 2A 8 jaar oud zijn en de leerlingen in groep 5B 11 jaar oud zijn. In groep 2A kregen we de kans om een
muziekles met de leerlingen uit te voeren, genaamd de 'Rain Wave'. Misschien leuk om zelf eens uit te voeren in de klas.
Na deze uitbundige muziekles kregen we de kans om samen, ja echt, om samen met de leerlingen te lunchen. Ze hebben namelijk een gigantische kantine waar ze hun eigen eten kunnen opscheppen en
gezamenlijk eten. Net als je wel eens in die Amerikaanse televisieseries en films ziet. We hebben een heerlijke maaltijd van rijst, vlees met saus en verschillende groente gegeten, samen met de
leerlingen. Na deze lunch zijn we naar groep 5B gelopen om daar een geschiedenisles te zien. Het is zo dat de juffen en meesters op deze school weinig tot niet met de schoolboeken werken. Ze
bedenken elke dag opnieuw hun eigen lessen, zonder dat ze daarbij gebruik maken van de schoolboeken. Weer iets wat heel anders is dan in Nederland.
Om de dag af te sluiten, zijn we naar de oude binnenstad van Stockholm, genaamd Gamla Stan, gegaan. Voor wie al eens in Maastricht of Parijs is geweest, het lijkt hier best wel op. Alle gebouwen
zijn heel oud en tegelijkertijd toch heel mooi om te zien. We hebben hier een grote kop koffie gedronken, een kop koffie groter dan de vuist van meester Jean-Paul. We hebben ook even gewinkeld,
aangezien er zoveel souvenirswinkeltjes waren met allerlei leuke prullaria. Voor het avondeten zijn we gestrand bij een Italiaans restaurant waar je de lekkerste pizza's en heerlijkste pasta kunt
krijgen.
We verheugen ons op morgen, want we gaan naar een kleuterschool (Help..)! Tot slot willen we de leerlingen van groep 7C heel veel succes wensen met hun verkeersexamen. Kijk goed uit, houd je aan de
regels en volg de pijlen, dan komt alles goed!! Toi toi toi.
Welkom op onze Reislog!
17 mei 2015
🇸🇪
vanuit Zweden
Hallo en welkom op onze reislog!
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis door Zweden.
Leuk dat je met ons meereist!
Groetjes,
Juffrouw Shannon en meester Jean-Paul
Het is zover!
17 mei 2015
🇸🇪
vanuit Zweden
Hallo lieve kinderen van groep 6A en 7C,
Juffrouw Shannon en ik zijn samen op reis naar Zweden en we hebben besloten om jullie op de hoogte te houden van onze spannende avonturen! Vanochtend zijn weom 09:00uur richting het vliegveld in
Köln gereden, waar we afscheid hebben genomen van onze familie en juffrouw Shannon van haar vriend. Toen de hele groep compleet was, hebben we ons ingecheckt en konden we ons nog een uur vermaken
op het vliegveld. Zo hebben we de Starbucks onveilig gemaakt voor een héérlijke kop ijskoffie en zijn we naar een kleine supermarkt gegaan om wat te snoepen te halen. Juffrouw Shannon heeft zelfs
een nieuwe vriend gemaakt; Ronald!
Zodra het 12:10 uur was, moesten we langs de douane.. Heel spannend allemaal! Nadat we gefouilleerd waren en onze schoenzolen goed gekeurd waren, kennelijk dachten de douaniers dat we misschien
iets verstopt hadden in onze schoenzolen, mochten we doorlopen en konden we richting de gate gaan voor vertrek. Juffrouw Shannon is stiekem een beetje bang voor vliegen; ze houdt namelijk niet van
het opstijgen en landen. Ze heeft gelukkig alles overleefd en zelfs een beetje kunnen slapen tijdens de reis.
Eenmaal in Zweden aangekomen, stond ons een onaangename verrassing te wachten; het regende namelijk pijpenstelen. Het duurde even voor iedereen zijn of haar koffer had te pakken, maar eenmaal weer
bij elkaar wilden we kaartjes kopen voor de tein. Nou, veel dat even tegen.. Want het bleek dat onze groepsbegeleiders geen geld op hun creditcard hadden staan. Paniek! Wat nu? Een paar
telefoontjes later was alles godzijdank geregeld en zijn we met de trein van het vliegveld in Arlanda naar het centraal station in Stockholm gereden. Vanuit daar hebben we de metro gepakt naar een
plaats, genaamd Zinkensdamm en van deze halte was het nog 3 minuten lopen naar ons hostel.
De kamers zijn wel een beetje klein en we moeten deze delen met andere mensen. Na veel zwoegen en zweten hebben we ons eigen bed kunnen opmaken (echt heel raar hoor, ons dekbed is net een
gigantische servet). Hier betalen ze niet met euro's, maar met Zweedse kronen. Gek hè? 1 euro is hetzelfde als 10 Zweedse kronen, dus alles lijkt hier heel erg duur. Voor ons eten moesten we
bijvoorbeeld 405 Zweedse kronen. Jullie mogen zelf uitrekenen hoeveel euro dat ongeveer is. We zijn gezellig met iedereen gaan uiteten en na deze lang dag is iedereen hartstikke moe. We zijn zelfs
een oud maatje tegengekomen, namelijk Flip de beer! Morgen gaan we de eerste basisschool bezoeken, dus we zijn benieuwd!